مادر که باشی

احساس گناه جزئی لاینفک مادر شدنه ....

مادر که باشی همیشه عذاب وجدان داری که خوب به بچت نمی رسی همیشه از خودت ناراضی هستی

مادر که باشی وقتی بچت  از درد به خود میپیچه دنبال دلیل تو خودت میگردی چی کار کردم چی خوردم چی  دادم خورد که اینجوری بی تابه...

مادر که باشی چشم خواب آلود و خسته و اشک بچت آتیشت میزنه ...

مادر که باشی حاضری بعضی وقت ها حتی آب نخوری برای اینکه نفخ نکنه.

مادر که باشی یه لبخند کوچولوش، یه نگاه مهربونش تمام خستگی رو از تنت بیرون می کنه

مادر که باشی وقتی خوب شیر می خوره چنان حس رضایتی بهت دست می ده که انگار بهترین آدم دنیایی